هیدروژن سبز؛ فرصت صادراتی جدید ایران یا چالش سرمایهگذاری عظیم؟
هیدروژن سبز از الکترولیز آب با برق تجدیدپذیر تولید میشود و هیدروژن آبی از گاز طبیعی همراه با جمعآوری و ذخیرهسازی CO۲. بازار جهانی برای هیدروژن در صنایع سنگین، حملونقل دریایی و تولید فولاد بدون کربن بهسرعت در حال رشد است. ایران با داشتن خورشید و باد و برق ارزان از منابع فسیلی، میتواند وارد این بازار شود، اما نیاز به نقشه راه، زیرساخت صادراتی (LNG-like carriers for H۲ or ammonia) و سرمایهگذاری دارد.
مزیتها
- تابش و پتانسیل بادی بالا
- دسترسی به منابع آب در برخی مناطق ساحلی
- تجربه در صنعت گاز و زیرساختهای صادراتی
موانع
- هزینه اولیه بالای الکترولایزرها
- نیاز برق قابلتأمین از منابع تجدیدپذیر یا کمکربن
- نیاز به مقررات صادراتی و استانداردهای بینالمللی
سناریوهای عملی توسعه
سناریوی الف: تولید هیدروژن آبی در کوتاهمدت
استفاده از گاز موجود و توسعه CCS برای شروع سریع صادرات به بازارهای منطقه.
سناریوی ب: توسعه مزارع خورشیدی و الکترولیز در سواحل جنوب
تولید هیدروژن سبز با صادرات بهصورت آمونیاک یا هیدروژن مایع.
سناریوی ج: مدل ترکیبی و خوشههای صنعتی
ایجاد خوشههای هیدروژن در کنار پالایشگاهها و پتروشیمیها برای استفاده داخلی و صادراتی.
هیدروژن میتواند یک فرصت صادراتی بزرگ برای ایران باشد ولی نیازمند برنامهریزی بلندمدت، سرمایهگذاری عظیم و همکاری بینالمللی است. شروع با پروژههای نمونه و مقیاسپذیر، گام منطقی و کمریسک است.
انتهای پیام/