با رشد تقاضای انرژی و فشار جهانی برای کاهش انتشار کربن، صنایع نفت و پتروشیمی با هزینههای انرژی بالا مواجه هستند. نیروگاههای خورشیدی بزرگمقیاس میتوانند بخشی از نیاز برق این صنایع را تأمین کنند، همزمان وابستگی به سوخت فسیلی را کاهش دهند و پایداری تولید را افزایش دهند. ایران با تابش خورشیدی مناسب در نواحی مرکزی و جنوبی، ظرفیت بالایی برای نصب نیروگاههای صنعتی دارد.
مزایای کلیدی
کاهش هزینه برق: انرژی خورشیدی میتواند بخشی از بار پایدار واحدهای صنعتی را تأمین کند و مصرف سوخت فسیلی را کاهش دهد.
پایداری و قابل پیشبینی بودن: تابش خورشیدی در طول سال قابل پیشبینی و پایدار است.
کاهش انتشار گازهای گلخانهای: جایگزینی بخشی از انرژی برق با خورشیدی موجب کاهش CO₂ میشود.
مدلهای سرمایهگذاری انعطافپذیر: امکان مشارکت بخش خصوصی با مدلهای PPA یا BOT.
مقایسه با سوخت فسیلی
هزینه برق از سوخت فسیلی: متغیر و تحت تأثیر قیمت نفت و گاز
هزینه برق خورشیدی: سرمایه اولیه بالاست، اما OPEX پایین و بازگشت سرمایه در ۵–۷ سال
۱) فتوولتائیک زمینپایه (Utility-scale PV)
نصب پنلها روی زمین با محور ثابت یا دنبالکننده خورشید (Single & Dual Axis)
بازده ۱۵–۲۲٪ برای پنلهای تجاری
عمر مفید ~۲۵ سال
۲) ذخیرهسازی انرژی (BESS)
باتریهای لیتیوم-یون یا جریان سیال برای ذخیره انرژی و تأمین پیک مصرف
امکان کاهش نوسانات تولید در شب یا روزهای ابری
۳) یکپارچگی با واحدهای صنعتی
تغذیه کمپرسورها، پمپها، واحدهای تصفیه و سایر فرآیندهای انرژیبر
کاهش بار شبکه و صرفهجویی در هزینهها
۱) مدل سرمایهگذاری
مشارکت دولت و شرکتهای خصوصی با PPA ۱۵–۲۰ ساله
کاهش ریسک با تضمین خرید برق و قراردادهای بلندمدت
۲) تحلیل اقتصادی نمونه
نیروگاه ۱۰ مگاواتی، CAPEX تقریبی ۸–۱۰ میلیون دلار
OPEX سالانه ~۲–۳٪ از CAPEX
درآمد ناشی از صرفهجویی در هزینه سوخت: ۱.۲–۱.۵ میلیون دلار در سال
بازگشت سرمایه: ۵–۷ سال
۳) فرصتها
کاهش وابستگی به سوخت و برق شبکه
امکان فروش برق اضافی به شبکه ملی یا صنایع اطراف
جذب سرمایهگذاری خارجی برای فناوری PV پیشرفته
چالشها
نیاز به زمین وسیع و آمادهسازی سایت
نوسانات تابش در روزهای ابری و فصلهای کمنور
هزینه اولیه سرمایهگذاری
راهکارها
استفاده از زمینهای غیرکشاورزی و بلااستفاده
سیستم ذخیره انرژی برای تثبیت تولید
مدلهای مالی ترکیبی با مشارکت دولت و بخش خصوصی
استفاده از انرژی خورشیدی صنعتی در صنایع نفت و پتروشیمی، نه تنها باعث کاهش هزینهها و انتشار کربن میشود، بلکه فرصتهای اقتصادی و سرمایهگذاری جدید ایجاد میکند. با برنامهریزی صحیح و بهرهگیری از فناوریهای نوین، ایران میتواند بخش قابل توجهی از انرژی مورد نیاز صنایع خود را از خورشید تأمین کند و به توسعه پایدار دست یابد.
انتهای پیام/