با افزایش رقابت جهانی و تغییر الگوهای مصرف انرژی، استفاده از فناوریهای نوین برای کاهش هدررفت، افزایش بهرهوری و توسعه صادرات در این صنعت بیش از هر زمان دیگری اهمیت دارد.
ایران با در اختیار داشتن بیش از ۳۴ مجتمع بزرگ پتروشیمی و ظرفیت تولید سالانه بیش از ۹۰ میلیون تن، یکی از قدرتهای بزرگ این حوزه در خاورمیانه است. با این حال، چالشهایی مانند هدررفت مواد اولیه، فرسودگی تجهیزات، مصرف بالای انرژی و نوسان بازار جهانی همچنان مانع بهرهوری کامل هستند.
در سالهای اخیر، اجرای پروژههای جدید مانند پتروشیمی بوشهر، مروارید و دماوند نشان داده که استفاده از فناوری هوشمند میتواند هدررفت را تا ۲۵٪ کاهش و سودآوری را تا ۲۰٪ افزایش دهد.
تحول دیجیتال در صنعت پتروشیمی بهسرعت در حال گسترش است. فناوریهای زیر بهطور ویژه نقش کلیدی در کاهش هدررفت ایفا میکنند:
هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین (Machine Learning)
اینترنت اشیاء صنعتی (IIoT)
تحلیل دادههای بزرگ (Big Data Analytics)
اتوماسیون و رباتیک صنعتی
یکی از بزرگترین هزینههای صنعت پتروشیمی، مصرف انرژی است. با اجرای فناوریهای دیجیتال، میتوان این هزینهها را بهشدت کاهش داد.
این رویکردها علاوه بر کاهش هزینههای عملیاتی، موجب کاهش آلایندگی زیستمحیطی و افزایش اعتبار بینالمللی شرکتهای پتروشیمی ایران خواهند شد.
تحول فناورانه نهتنها باعث صرفهجویی داخلی میشود، بلکه در صادرات نیز تأثیر مستقیم دارد. بازار جهانی امروز به سمت محصولات سبز، کمکربن و با بازده بالا حرکت کرده است.
طبق تحلیل انجمن جهانی پتروشیمی (GPCA)، کشورهایی که از فناوری هوشمند بهره میبرند، توانستهاند میانگین صادرات خود را ۳۰٪ افزایش دهند.
یکی از اتفاقات مثبت در سالهای اخیر، ورود استارتاپها و شرکتهای دانشبنیان ایرانی به حوزه پتروشیمی است.
نمونههایی از این همکاریها:
این شرکتها با اتکا به فناوری بومی، هزینه وابستگی به تجهیزات خارجی را کاهش داده و بهرهوری داخلی را افزایش دادهاند.
در صنعت پتروشیمی، زنجیره تأمین نقشی حیاتی دارد. فناوریهای نوین توانستهاند:
همچنین استفاده از درگاههای دیجیتال صادراتی باعث تسهیل فرآیند فروش و دسترسی مستقیم به مشتریان جهانی شده است.
بر اساس دادههای مرکز پژوهشهای مجلس، هر یک درصد افزایش بهرهوری در صنعت پتروشیمی ایران، سالانه معادل ۵۰۰ میلیون دلار درآمد اضافی ایجاد میکند. با توجه به ظرفیت تولیدی کشور و توسعه فناوریهای نو، ایران میتواند تا سال ۲۰۳۰ در بین سه صادرکننده برتر محصولات پتروشیمی آسیا قرار گیرد. از سوی دیگر، دیجیتالیسازی کامل زنجیره تولید تا فروش، باعث افزایش شفافیت، کاهش خطاهای انسانی و رشد اعتماد بینالمللی به محصولات ایرانی میشود.
تحول در صنعت پتروشیمی ایران با استفاده از فناوریهای نوین نهتنها به کاهش هدررفت مواد و انرژی منجر شده، بلکه موجب افزایش سود، توسعه صادرات، ارتقای کیفیت محصولات و پایداری محیط زیست نیز شده است.
بهکارگیری هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء، دادهکاوی و تجهیزات هوشمند در واحدهای تولیدی میتواند مسیر ایران را به سوی پتروشیمی سبز، رقابتی و صادراتمحور هموار کند. اگر روند کنونی ادامه یابد، ایران تا چند سال آینده قادر خواهد بود با تکیه بر دانش بومی و فناوری هوشمند، سهم خود را در بازار جهانی پتروشیمی دو برابر کند.
انتهای پیام/