۱۱:۲۸

۱۴۰۴/۰۹/۰۵

نفت، ژئوپلیتیک و آشکارسازی انگیزه‌های آمریکا در ونزوئلا

نفت همچنان محرک اصلی سیاست‌های آمریکا است و سیاست خارجی این کشور بیش از هر چیز تابع منافع اقتصادی و استراتژیک است.
کد خبر : ۳۴۸۰

به گزارش هاب‌صنعت؛ روزنامه صبح نو نوشت؛ حمله احتمالی آمریکا به ونزوئلا ریشه در منافع اقتصادی و امپریالیستی دارد. اظهارات اخیر ماریا سالازار، نماینده کنگره آمریکا، نشان می‌دهد که آنچه واشنگتن به‌عنوان «حمایت از دموکراسی» و «مبارزه با مواد مخدر» علیه ونزوئلا مطرح می‌کرد، در واقع پوششی برای منافع اقتصادی و انرژی آمریکا بوده است.

سالازار صراحتاً اعلام کرد که نفت ونزوئلا «یک فرصت طلایی برای شرکت‌های آمریکایی» است و ورود این شرکت‌ها می‌تواند بیش از یک تریلیون دلار فعالیت اقتصادی ایجاد کند.

ونزوئلا با بیش از ۳۱۰ میلیارد بشکه ذخایر نفتی، بزرگ‌ترین ذخایر نفت جهان را دارد و تحریم‌های آمریکا طی سال‌های گذشته، بهره‌برداری مستقل از منابع را محدود کرده است. 

پیشنهاد «بازسازی» زیرساخت‌های نفتی توسط شرکت‌های آمریکایی، در واقع تلاشی برای تسلط تدریجی بر شریان اقتصادی کشور است و نه کمک به توسعه داخلی.

این اعتراف آشکار، تناقض آشکار سیاست واشنگتن را نشان می‌دهد: شعار «حقوق بشر و دموکراسی» در تضاد با فشار‌ها و تحریم‌های اقتصادی است که موجب بحران اقتصادی و کمبود سوخت در ونزوئلا شده‌اند.

در عرصه بین‌المللی، چین و روسیه با حمایت دیپلماتیک و اقتصادی از دولت مادورو، تعادل ژئوپلیتیک ونزوئلا را تقویت می‌کنند و این اعتراف سالازار می‌تواند منجر به تشدید رقابت قدرت‌ها بر منابع انرژی شود.

این رویداد یادآوری می‌کند که نفت همچنان محرک اصلی سیاست‌های آمریکا است و سیاست خارجی این کشور بیش از هر چیز تابع منافع اقتصادی و استراتژیک است.

انتهای پیام/


گزارش خطا
ارسال نظر