دیجیتالی‌سازی صنعت گاز ایران؛ هوش مصنوعی، داده‌های بزرگ و انقلاب سبز در پالایش هوشمند

تحول دیجیتال در صنعت گاز، یعنی اتصال تمام بخش‌های تولید، انتقال و توزیع از طریق یک اکوسیستم هوشمند. در این مدل، سنسور‌ها در خطوط انتقال نصب می‌شوند، داده‌ها به‌صورت لحظه‌ای به مرکز کنترل منتقل می‌گردند و هوش مصنوعی با تحلیل آنها، خطر نشتی یا افت فشار را قبل از وقوع پیش‌بینی می‌کند. این یعنی جلوگیری از هدررفت میلیارد‌ها مترمکعب گاز و صرفه‌جویی میلیارد‌ها تومان هزینه سالانه.

در کشور‌های پیشرفته، استفاده از سامانه‌های دیجیتال باعث شده تا ۳۰٪ از تلفات شبکه گاز کاهش یابد. ایران نیز با در اختیار داشتن شبکه گسترده انتقال، می‌تواند از این ظرفیت برای ایجاد شبکه هوشمند گاز (Smart Gas Network) بهره ببرد.

هوش مصنوعی در تشخیص و پیش‌بینی نشت گاز

یکی از خطرناک‌ترین چالش‌های صنعت گاز، نشت‌های ناگهانی در خطوط انتقال و ایستگاه‌های تقلیل فشار است. با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی مبتنی بر یادگیری عمیق (Deep Learning)، سیستم‌های نظارتی می‌توانند تغییرات غیرعادی فشار یا دما را تشخیص داده و هشدار فوری ارسال کنند. در مدل‌های جدید، حتی هواپیما‌های بدون سرنشین (پهپاد‌های حرارتی) برای پایش خطوط لوله مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ فناوری‌ای که در ایران نیز در حال بومی‌سازی است. نتیجه این نوآوری‌ها: کاهش ۹۰ درصدی احتمال انفجار و نشت‌های پرخطر در شبکه‌های اصلی.

پالایشگاه‌های هوشمند؛ مغز دیجیتال صنعت گاز

دیجیتالی‌سازی تنها به خطوط لوله محدود نمی‌شود. پالایشگاه‌های گاز طبیعی نیز با فناوری‌های جدید در حال تغییر چهره‌اند. سیستم‌های خودکار می‌توانند کیفیت خوراک، ترکیب گاز ورودی، میزان گوگرد و رطوبت را در زمان واقعی بررسی کنند و تنظیمات واحد‌های پالایش را بدون دخالت انسان انجام دهند. این کار باعث می‌شود بهره‌وری افزایش یابد، خطا‌های انسانی کاهش پیدا کند و مصرف انرژی بهینه شود. در ایران، پروژه‌هایی در پالایشگاه‌های پارس جنوبی در حال اجراست که به‌تدریج به سمت پالایشگاه دیجیتال (Digital Refinery) پیش می‌روند — یعنی جایی که تصمیم‌ها با داده گرفته می‌شوند، نه با تجربه سنتی.

داده‌های بزرگ (Big Data)؛ کلید پیش‌بینی آینده

در هر دقیقه، هزاران سنسور در تأسیسات گازی اطلاعات جدیدی تولید می‌کنند. این حجم عظیم داده‌ها با فناوری Big Data Analytics به اطلاعات تصمیم‌ساز تبدیل می‌شود. برای مثال، با تحلیل داده‌های تاریخی مصرف، می‌توان الگوی تقاضا در ماه‌های سرد سال را پیش‌بینی کرد و از فشار بر شبکه جلوگیری نمود. در پالایشگاه‌ها نیز تحلیل داده‌ها امکان پیش‌بینی خرابی تجهیزات قبل از وقوع (Predictive Maintenance) را فراهم می‌کند — تحولی که هزینه تعمیرات اضطراری را تا ۴۰٪ کاهش داده است.

اینترنت صنعتی اشیاء (IIoT) و کنترل یکپارچه در میدان

IIoT شبکه‌ای از دستگاه‌های متصل است که از چاه تا پالایشگاه داده جمع‌آوری می‌کند. این داده‌ها از طریق پلتفرم‌های ابری تحلیل می‌شوند و مدیران می‌توانند در هر لحظه وضعیت خطوط و تجهیزات را مشاهده کنند. در مناطق گازی دورافتاده، این فناوری به کاهش اعزام نیرو‌های میدانی و افزایش ایمنی کارکنان کمک می‌کند. در واقع، IIoT ستون فقرات صنعت گاز هوشمند آینده ایران خواهد بود.

دیجیتالی‌سازی و پایداری زیست‌محیطی

یکی از مزایای کمتر دیده‌شده دیجیتالی‌سازی، کاهش اثرات زیست‌محیطی و انتشار گاز‌های گلخانه‌ای است. سیستم‌های هوشمند می‌توانند فرآیند احتراق در توربین‌ها و بویلر‌ها را تنظیم کنند تا میزان انتشار CO₂ کاهش یابد. در پالایشگاه‌های پیشرفته، ترکیب هوش مصنوعی و حسگر‌های نوری باعث شده نشت متان، یکی از خطرناک‌ترین گاز‌های گلخانه‌ای، تا ۶۵٪ کاهش پیدا کند. ایران می‌تواند با اجرای چنین پروژه‌هایی، هم از هدررفت منابع جلوگیری کند و هم تعهدات اقلیمی خود را بهتر انجام دهد.

چالش‌ها و مسیر پیش رو در ایران

اجرای کامل پروژه‌های دیجیتالی‌سازی در صنعت گاز ایران با موانعی روبه‌روست. نبود زیرساخت ارتباطی پایدار در میادین، محدودیت در انتقال داده‌ها، و وابستگی به تجهیزات خارجی از مهم‌ترین چالش‌ها هستند. اما در مقابل، فرصت‌های فراوانی وجود دارد: از توسعه پلتفرم‌های بومی داده تا همکاری با شرکت‌های دانش‌بنیان داخلی برای ساخت حسگر‌های هوشمند. ایران می‌تواند با ایجاد مرکز ملی تحول دیجیتال انرژی، تمام داده‌های گازی کشور را در یک پلتفرم واحد جمع‌آوری و مدیریت کند.

آینده صنعت گاز؛ از هوشمندسازی تا خودکارسازی کامل

در گام بعد، هوش مصنوعی و رباتیک جایگزین بسیاری از عملیات میدانی خواهند شد. سیستم‌های خودکار قادرند در شرایط بحرانی تصمیم‌گیری کنند، شیر‌های گاز را ببندند یا مسیر فشار را تغییر دهند. این سطح از خودکارسازی نه‌تنها امنیت شبکه را بالا می‌برد بلکه انسان را از محیط‌های پرخطر خارج می‌کند. آینده صنعت گاز ایران در گرو پذیرش این فناوری‌ها و گذر از مدیریت دستی به مدیریت هوشمند است.

در نهایت، دیجیتالی‌سازی صنعت گاز مسیری برگشت‌ناپذیر است. این تحول نه تنها باعث صرفه‌جویی، امنیت و پایداری انرژی می‌شود، بلکه ایران را در مسیر رقابت جهانی قرار می‌دهد. اکنون زمان آن رسیده که با همگرایی فناوری، داده و انرژی، صنعت گاز ایران از یک سیستم سنتی به زیرساخت هوشمند و پایدار آینده تبدیل شود.

انتهای پیام/