صنعت پتروشیمی به عنوان یکی از پایههای اصلی اقتصاد ایران، همواره نقش کلیدی در تأمین ارز و ایجاد اشتغال داشته است. این صنعت نهتنها وابسته به نفت و گاز است، بلکه با تولید محصولات متنوع از پلیمرها تا مواد شیمیایی صنعتی، نقشی تعیینکننده در زنجیره تولید جهانی دارد. در دهه اخیر، روند جهانی به سمت دیجیتالیشدن عملیات صنعتی حرکت کرده است و صنعت پتروشیمی نیز از این قاعده مستثنا نیست. شرکتهای بزرگ دنیا با استفاده از هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشین، بلاکچین و تحلیل دادههای بزرگ (Big Data) توانستهاند فرآیندهای خود را کارآمدتر و سودآورتر کنند.
ایران با در اختیار داشتن یکی از بزرگترین ظرفیتهای پتروشیمی منطقه، اگر بتواند از فناوری دیجیتال بهدرستی بهرهبرداری کند، میتواند جهشی بزرگ در تولید، صادرات و ارزش افزوده تجربه کند.
هوش مصنوعی میتواند فرآیندهای پیچیده پتروشیمی را به صورت هوشمند کنترل کند. در واحدهای تولیدی، دهها سنسور بهطور همزمان دادههایی مانند دما، فشار، رطوبت و ترکیب مواد را ثبت میکنند. سیستمهای AI این دادهها را تحلیل کرده و بهترین شرایط تولید را بهصورت لحظهای تنظیم میکنند تا کیفیت محصول نهایی افزایش و مصرف انرژی کاهش یابد.
بهعنوان مثال، استفاده از مدلهای یادگیری عمیق در واحدهای کراکینگ اتیلن میتواند مصرف بخار را تا ۸ درصد کاهش دهد و در عین حال بازدهی محصول را افزایش دهد. ایران با سرمایهگذاری در این حوزه میتواند هزینه تولید را کاهش و رقابتپذیری خود را در بازارهای بینالمللی تقویت کند.
یکی از چالشهای صنعت پتروشیمی، شفافیت در زنجیره تأمین و فروش است. با استفاده از فناوری بلاکچین، تمامی مراحل از تولید تا تحویل محصول قابل ردیابی میشود. این فناوری نهتنها مانع از فساد و تقلب در معاملات میشود، بلکه اعتماد خریداران خارجی به برندهای ایرانی را افزایش میدهد.
پتروشیمیهای بزرگ دنیا مانند ExxonMobil و BASF، هماکنون از بلاکچین برای رهگیری محمولههای خود استفاده میکنند. در ایران نیز با راهاندازی پلتفرمهای داخلی مبتنی بر بلاکچین، میتوان نظام قیمتگذاری و توزیع مواد اولیه را شفافتر و قابل اعتمادتر کرد.
صنعت پتروشیمی حجم عظیمی از دادهها تولید میکند: از دادههای تولیدی گرفته تا اطلاعات بازار و لجستیک. تحلیل این دادهها با استفاده از فناوری Big Data Analytics میتواند الگوهای پنهان و فرصتهای اقتصادی جدیدی را آشکار کند. برای مثال، الگوریتمهای تحلیل داده میتوانند پیشبینی کنند کدام محصولات در ماههای آینده در بازار جهانی با افزایش تقاضا مواجه خواهند شد. در نتیجه، مدیران میتوانند تصمیمات هوشمندانهتری در زمینه تولید و صادرات اتخاذ کنند.
در یک پتروشیمی دیجیتال، تجهیزات و ماشینآلات از طریق اینترنت اشیا (IoT) به هم متصلاند. هر پمپ، کمپرسور و راکتور شیمیایی دادههای عملکردی خود را به مرکز کنترل ارسال میکند. این دادهها توسط سیستمهای تحلیلی پردازش شده و در صورت بروز هرگونه اختلال، هشدارهای خودکار برای تیم فنی ارسال میشود. این سیستم باعث افزایش ایمنی، کاهش توقف تولید و صرفهجویی در هزینههای تعمیرات اضطراری میشود.
یکی از روندهای نوظهور جهانی، حرکت به سمت پتروشیمی سبز است. در این مدل، استفاده از منابع تجدیدپذیر مانند خورشید و باد برای تأمین انرژی خطوط تولید اهمیت ویژهای دارد. ایران با دارا بودن ظرفیت بالای انرژی خورشیدی در جنوب کشور، میتواند بخشی از انرژی پتروشیمیها را از منابع پاک تأمین کند. این اقدام علاوه بر کاهش هزینهها، باعث افزایش اعتبار زیستمحیطی ایران در بازارهای جهانی میشود.
هیچ فناوری بدون نیروی انسانی توانمند معنا ندارد. برای اجرای موفق پروژههای دیجیتال در صنعت پتروشیمی، باید متخصصان حوزههای فناوری اطلاعات، هوش مصنوعی و تحلیل داده تربیت شوند. برگزاری دورههای تخصصی مشترک بین وزارت نفت، دانشگاهها و شرکتهای فناور داخلی، میتواند زیرساخت لازم برای توسعه این تحول را فراهم کند.
دیجیتالیسازی پتروشیمیها میتواند هزینه تولید را کاهش داده و حاشیه سود صادرات را افزایش دهد. همچنین با شفافسازی فرآیندها و افزایش سرعت تصمیمگیری، رقابتپذیری ایران در برابر کشورهایی، چون عربستان و قطر تقویت میشود. در بلندمدت، این تحول میتواند صنعت پتروشیمی ایران را از صادرکننده مواد خام به صادرکننده محصولات پیشرفته و فناوریمحور تبدیل کند.
تحول دیجیتال در صنعت پتروشیمی ایران تنها یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی برای بقا و پیشرفت در بازار جهانی است. با بهرهگیری از هوش مصنوعی، بلاکچین، اینترنت اشیا و تحلیل دادههای بزرگ، ایران میتواند نسل جدیدی از پتروشیمیهای هوشمند را پایهگذاری کند؛ صنایعی که هم اقتصادیتر و هم دوستدار محیطزیست خواهند بود.
انتهای پیام/