اروپا پس از بحران انرژی سال ۲۰۲۲ بهدنبال متنوعسازی منابع گاز خود برآمد. کشورهای نروژ، الجزایر و آذربایجان بخشی از این نیاز را تأمین کردند. اما ایران، با در اختیار داشتن دومین ذخایر گاز جهان، همچنان در حاشیه این بازار قرار دارد.
ایران با ذخایر بیش از ۳۴ تریلیون مترمکعب گاز طبیعی، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان جهان است. پروژههای توسعهای در پارس جنوبی و میادین غرب کشور، ظرفیت صادراتی ایران را به بیش از ۱۰۰ میلیارد مترمکعب در سال میرساند.
نبود خطوط لوله مستقیم به اروپا، یکی از موانع اصلی است. مسیر ایران-ترکیه-اروپا یا ایران-عراق-سوریه، در صورت رفع محدودیتهای سیاسی، میتواند راهی مطمئن برای انتقال گاز باشد.
تحریمهای بانکی و محدودیت در جذب سرمایهگذار خارجی، مانع توسعه پروژههای گازی ایران شده است. برای ورود به بازار اروپا، ایران باید با شرکتهای بزرگ انرژی وارد همکاری فنی و مالی شود.
با افزایش تقاضای جهانی برای گاز طبیعی مایع (LNG)، ایران میتواند با احداث پایانههای مایعسازی در بنادر جنوبی، بخشی از صادرات خود را از طریق دریا انجام دهد.
فرصت صادرات گاز به اروپا برای ایران واقعی است، اما نیاز به برنامهریزی، دیپلماسی انرژی و سرمایهگذاری دارد. اگر این مسیر بهدرستی طی شود، ایران میتواند بازیگر مهمی در بازار گاز جهان باشد.
انتهای پیام/