در سالهای اخیر، کشورهای همسایه ایران مانند عراق، افغانستان و پاکستان با بحران کمبود برق روبهرو بودهاند. از سوی دیگر، ایران با وجود توان بالای تولید، در ماههای غیرپیک مازاد انرژی دارد. اتصال شبکههای برق منطقهای میتواند به همکاری اقتصادی و ثبات انرژی منجر شود.
ایران با بیش از ۸۵ هزار مگاوات ظرفیت نصبشده، در میان ۱۵ کشور برتر تولیدکننده برق جهان قرار دارد. بخش عمده این توان از نیروگاههای گازی و سیکل ترکیبی تأمین میشود. استفاده از انرژی تجدیدپذیر نیز در حال رشد است و سهم آن تا سال ۱۴۱۰ به بیش از ۵ درصد خواهد رسید.
در حال حاضر برق ایران به کشورهای عراق، ارمنستان و پاکستان صادر میشود. مذاکراتی نیز برای صادرات به عمان، افغانستان و حتی ترکیه در حال انجام است. توسعه این مسیرها میتواند بازار جدیدی برای ایران ایجاد کند و به تقویت روابط منطقهای منجر شود.
یکی از چالشهای اصلی، فرسودگی خطوط انتقال و نیاز به سرمایهگذاری در پستهای بینمرزی است. در برخی مسیرها مانند زاهدان-کویته، ظرفیت انتقال محدود است. با نوسازی شبکه و استفاده از کابلهای فشار قوی جدید، صادرات برق تا دو برابر قابل افزایش است.
صادرات برق نهتنها درآمد مستقیم ایجاد میکند بلکه ابزار قدرت نرم در روابط دیپلماتیک است. در شرایطی که بسیاری از کشورهای منطقه نیازمند انرژی پایدار هستند، ایران میتواند به شریک راهبردی آنها تبدیل شود.
افزایش استفاده از انرژی خورشیدی و بادی در سبد تولید برق ایران، میتواند جذابیت صادراتی کشور را افزایش دهد. کشورهای اروپایی و آسیایی نیز به دنبال واردات برق پاک هستند و این بازار آیندهدار است.
ایران با بهرهگیری از موقعیت جغرافیایی ممتاز و ظرفیت بالای تولید، میتواند به هاب برق منطقه تبدیل شود. صادرات برق فرصتی است برای توسعه پایدار و افزایش نفوذ اقتصادی در منطقه.
انتهای پیام/