گذار به اقتصاد کم‌کربن و آینده صنعت انرژی

اقتصاد کم‌کربن به معنای کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی و استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر است. این گذار اگرچه چالش‌برانگیز است، اما فرصتی تاریخی برای کشور‌های دارای منابع غنی انرژی مانند ایران محسوب می‌شود.

ضرورت حرکت به سوی انرژی پاک

تغییرات اقلیمی باعث افزایش دما، خشکسالی و کاهش منابع آبی شده است. تداوم وابستگی به سوخت‌های فسیلی می‌تواند آثار جبران‌ناپذیری بر محیط زیست بگذارد. انرژی خورشیدی، بادی و آبی سه محور اصلی توسعه اقتصاد کم‌کربن در ایران هستند.

سرمایه‌گذاری در فناوری‌های سبز

برای موفقیت در این مسیر، باید به سمت فناوری‌های جذب و ذخیره کربن، بهینه‌سازی مصرف انرژی و استفاده از سوخت‌های جایگزین مانند هیدروژن حرکت کرد. شرکت‌های انرژی دنیا از هوش مصنوعی برای پیش‌بینی تولید و مصرف در شبکه‌های انرژی سبز بهره می‌برند.

نقش ایران در گذار جهانی انرژی

ایران با برخورداری از ذخایر عظیم گاز طبیعی، می‌تواند نقش «سوخت انتقالی» را ایفا کند. گاز طبیعی نسبت به نفت و زغال‌سنگ آلایندگی کمتری دارد و می‌تواند تا زمان فراگیر شدن انرژی‌های پاک، جایگزین مناسبی باشد.

فرصت‌های اقتصادی انرژی پاک

گذار به انرژی سبز می‌تواند هزاران شغل جدید ایجاد کند. توسعه نیروگاه‌های خورشیدی در استان‌های مرکزی و جنوبی، ساخت تجهیزات بادی و آموزش نیرو‌های متخصص، مسیر رشد اقتصادی جدیدی را پیش روی کشور قرار می‌دهد.

نبود سیاست‌های حمایتی، کمبود سرمایه‌گذاری خارجی و ضعف زیرساخت‌های انتقال انرژی از موانع اصلی توسعه اقتصاد کم‌کربن در ایران است. بدون اصلاح ساختار انرژی و مشوق‌های مالی، این گذار دشوار خواهد بود.

جهان در مسیر تغییر است و ایران باید با برنامه‌ریزی دقیق، از تهدید تغییرات اقلیمی فرصت بسازد. گذار به اقتصاد کم‌کربن نه‌تنها ضرورت زیست‌محیطی بلکه تضمین‌کننده آینده اقتصاد ملی است.

انتهای پیام/