صنعت پتروشیمی یکی از بزرگترین تولیدکنندگان آلایندههای صنعتی است و کاهش اثرات محیطزیستی آن یکی از چالشهای مهم جهانی محسوب میشود. پتروشیمی سبز با بهرهگیری از فناوریهای نوین، طراحی فرآیندهای بهینه و استفاده از انرژیهای جایگزین، میتواند علاوه بر کاهش انتشار آلایندهها، بهرهوری و کیفیت محصولات را افزایش دهد.
۱) کاتالیستهای کممصرف
کاهش مصرف انرژی و مواد شیمیایی
افزایش راندمان واکنشها و کاهش ضایعات
۲) بازیافت انرژی
استفاده از حرارت زائد برای تولید برق و بخار
کاهش مصرف سوخت و کاهش انتشار CO₂،
۳) فرآیندهای نوین تولید
طراحی واحدهای تولید با حداقل آلاینده
استفاده از واکنشهای شیمیایی با بازدهی بالا
مزایای اقتصادی
کاهش هزینه انرژی و مواد اولیه
افزایش کیفیت و رقابتپذیری محصولات
امکان جذب سرمایهگذاری داخلی و خارجی
مزایای محیطزیستی
کاهش انتشار CO₂ و آلایندههای صنعتی
کاهش مصرف آب و مواد شیمیایی پرخطر
ارتقای تصویر صنعت پتروشیمی ایران در سطح جهانی
سرمایهگذاری
CAPEX متوسط برای واحد سبز: ۲–۵ میلیون دلار برای واحد متوسط
OPEX کاهش یافته به دلیل مصرف بهینه انرژی
بازگشت سرمایه
بازگشت سرمایه در ۳–۵ سال با صرفهجویی انرژی و کاهش هزینهها
فرصت صادرات محصولات سبز و جذب بازارهای بینالمللی
فرصتهای توسعه
تولید محصولات شیمیایی با استانداردهای بینالمللی
توسعه فناوری بومی و کاهش وابستگی به فناوری خارجی
چالشها
هزینه اولیه بالای نصب فناوریهای سبز
نیاز به نیروی انسانی متخصص و آموزش دیده
محدودیت دسترسی به برخی فناوریهای پیشرفته
راهکارها
سرمایهگذاری مرحلهای و پایلوت
آموزش نیروی انسانی متخصص و توسعه دانش فنی
همکاری با شرکتهای فناور داخلی و بینالمللی
پتروشیمی سبز مسیر ایران برای توسعه پایدار و کاهش آلایندهها است. با سرمایهگذاری هوشمند و توسعه فناوری بومی، ایران میتواند بهرهوری و کیفیت محصولات خود را افزایش دهد و جایگاه خود را در بازار جهانی ارتقا دهد.
انتهای پیام/