آینده انرژیهای تجدیدپذیر در ایران؛ آیا کشور آماده ورود به عصر بدون کربن است؟
ایران بهعنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان انرژی فسیلی جهان، امروز نیاز دارد به سمت منابع تجدیدپذیر حرکت کند؛ زیرا تغییرات اقلیمی، تعهدات جهانی، مصرف روزافزون و محدودیت منابع فسیلی، آینده انرژی را پیچیده کرده است.
ظرفیت بینظیر کشور در بخش خورشیدی و بادی، فرصت کمنظیری برای ورود به بازار جهانی انرژی پاک ایجاد کرده است.
ظرفیتهای ایران در انرژیهای تجدیدپذیر
۱. انرژی خورشیدی
- ۳۰۰ روز آفتابی در سال
- یکی از بهترین نقاط جهان از نظر تابش
- قابلیت نصب مزارع خورشیدی بزرگ در مناطق مرکزی ایران
۲. انرژی بادی
- ظرفیت فوقالعاده سیستان
- محور منجیل–رودبار
- شمال شرق کشور
- امکان تولید هزاران مگاوات برق
۳. انرژی زمینگرمایی
- پروژه سبلان میتواند ایران را وارد بازار انرژی زمینگرمایی کند.
۴. هیدروژن سبز
- بازار جهانی در حال رشد است و ایران میتواند تولیدکننده بزرگ آن باشد.
چالشهای توسعه انرژی پاک در ایران
۱. نبود نقشه راه روشن
سیاستگذاری تجدیدپذیرها نیازمند ثبات است.
۲. کمبود سرمایهگذاری
تأمین مالی پروژهها دشوار است.
۳. تعرفههای خرید تضمینی پایین
سرمایهگذاران را دلسرد کرده است.
۴. نبود صنعت داخلی تجهیزات
بسیاری از تجهیزات وارداتی است.
راهکارهای توسعه انرژیهای تجدیدپذیر
الف) اصلاح سیاستهای خرید تضمینی
افزایش نرخ خرید برق تجدیدپذیرها.
ب) جذب سرمایهگذاری خارجی و داخلی
ایجاد صندوق انرژی پاک.
ج) توسعه صنایع داخلی تجهیزات
ساخت پنل خورشیدی، توربین بادی، اینورتر و تجهیزات ذخیرهسازی.
د) توسعه نیروگاههای مقیاس کوچک و خانگی
این مدل در اروپا بسیار موفق بوده است.
چشمانداز ایران تا سال ۲۰۵۰
ایران میتواند تا سال ۲۰۵۰:
- دستکم ۳۰ درصد برق خود را از انرژی پاک تولید کند
- هاب تولید هیدروژن سبز شود
- خامسوزی سوختهای فسیلی را کاهش دهد
- صادرات برق تجدیدپذیر داشته باشد
ایران در مسیر توسعه انرژی پاک قرار دارد، اما برای موفقیت نیاز به سیاستگذاری دقیق، سرمایهگذاری بزرگ و توسعه فناوری داخلی دارد. آینده انرژی جهان به سمت صفر کربن میرود و ایران باید هرچه سریعتر خود را با این تغییر جهانی هماهنگ کند.
انتهای پیام/