به گزارش هابصنعت به نقل از روزنامه شرق؛ شاهرخ فاتح، کارشناس ارشد اقلیمشناسی و مخاطرات آبوهوایی اظهار کرد: ایران بهصورت جغرافیایی و اجباری، در یک منطقه خشک قرار دارد که به این منطقه خشک، بار اضافهای به نام گرمایش جهانی و تغییر اقلیم هم اضافه شده است.
وی با بیان اینکه کل منطقه غرب آسیا و منطقه شمال آفریقا دچار این معضل است افزود: حواسمان باشد که ریشهها و دلایل برخی متغیرهای جوی یا پدیدههای جوی مثل بارش و دما از دل یک تعادل جهانی بیرون میآید. فرض بگیرید که رطوبت ناشی از پهنههای وسیع آبی و پهنههای خشکی، توازنی در مقیاس کل سیاره زمین دارد، طبیعتا اگر این توازن به هر دلیلی به هم بخورد، ترکشهای این بههمخوردگی در جاهای مختلف خود را نشان میدهد.
فاتح در پاسخ به این سوال که خیلی وقتها کشورهای همسایه ایران مثل ترکیه و افغانستان را مثال میزنند که چرا این کشورها بارندگی دارند، اما اثر افزایش دما در ایران بهصورت کاهش بارش نمود پیدا کرده است اظهار کرد: بههیچوجه قابل مقایسه نیست. باید آمارهای بارش و دمای این کشورها را بررسی کرد، اما موقعیت جغرافیایی و مختصات جغرافیایی کشور ما ایران به گونهای است که یکسری ناهمواریها در غرب کشور وجود دارد و یک فلات مسطح و تخت در مرکز کشور. همین ناهمواریهای غرب کشور و فلات در منحرفشدن سامانههاس جویی که از سمت غرب میآیند تأثیر دارد و ممکن است شرایط برای بارش در فلات مرکزی ایران هم فراهم نباشد. در علم هواشناسی، برای شیب و موقعیت مکانی برای وقوع پدیده بارش مهم و اساسی است.
وی درباره اینکه بارورسازی ابرها میتواند ایران را از کمبارشی و خشکسالی نجات بدهد افزود: وقتی صحبت از نجات کشور از خشکسالی و بحران آب میشود، فرار و برونرفت از یک بحران که طی بلندمدت اتفاق افتاده، با اقدامات مقطعی ممکن نیست. چنین چیزی امکان ندارد.
فاتح با بیان اینکه تصور کنیم که بهترین شرایط ممکن و تمام الزامات برای بارورسازی ابرها فراهم است ادامه داد: در این حالت بین پنج تا ۱۵ درصد شاید بتواند به افزایش بارش کمک کند. خب چطور انتظار داریم با پنج درصد تا ۱۵ درصد یعنی چیزی حدود ۱۰ درصد بخواهیم مشکل و معضل تاریخی را که طی چند دهه ایجاد شده، حل کنیم؟ این نگاه، دقیق نیست.
انتهای پیام/