به گزارش هابصنعت به نقل از صبح نو؛ چند هفتهای است که سخنان رئیسجمهور در روزهای پایانی هفته، به جای آنکه امید و آرامش بیافریند، در افکار عمومی نگرانی و یأس بر جای میگذارد. مردم که انتظار دارند پنجشنبه و جمعه را در آرامش بگذرانند، با جملههایی درباره «گرسنگی»، «تخلیه تهران» یا «مرخصی اجباری کارمندان» روبهرو میشوند؛ سخنانی که هرچند شاید از سر دلسوزی بیان شود، اما تصویری از بحران و بیثباتی میسازد.
در شرایطی که جامعه با فشارهای اقتصادی و روانی دستوپنجه نرم میکند، نوع گفتار رئیسجمهور بهاندازه تصمیمات اجرایی اهمیت دارد. مردم از زبان دولت انتظار دارند نهفقط هشدار، بلکه راهحل و امید بشنوند. وقتی لحن مقامات رنگ اضطراب دارد، اعتماد عمومی آسیب میبیند.
پزشکیان همواره بر صداقت و شفافیت تأکید داشته، اما صداقت بدون هنر بیان میتواند به برداشت نادرست منجر شود. هشدارهای تلخ باید در بستری از امید و برنامه ارائه شوند تا مردم احساس کنند دولت «میداند چه میکند».
در جهان امروز، رهبران کشورها در بحرانها با زبان اعتماد سخن میگویند، نه با ترس. مردم اگر حس کنند دولت بر اوضاع مسلط است، حتی در سختترین شرایط نیز همراهی میکنند. بنابراین، رئیسجمهور باید مراقب باشد لحن صادقانهاش ناخواسته به زبان ناامیدی تبدیل نشود.
پایان هفته، فرصتی برای تزریق امید و آرامش به جامعه است. آقای پزشکیان میتواند همان شفافیت همیشگی را حفظ کند، اما واژهها را چنان برگزیند که امید، نه اضطراب، تیتر رسانهها شود.
انتهای پیام/